- ekotyp
- s (-en, -er) särform av djur- el. växtart anpassad till en viss miljö
Clue 9 Svensk Ordbok. 2015.
Clue 9 Svensk Ordbok. 2015.
ekotyp — m IV, D. u, Ms. ekotyppie; lm M. y biol. «jedna z odmiennych populacji tego samego gatunku zwierząt lub roślin, powstała na skutek przystosowania się do życia w różnych warunkach środowiskowych (np. w górach lub na nizinach); typ ekologiczny» ‹gr … Słownik języka polskiego